Thursday, November 5, 2015

انقدر به بچه نبايد گفت فلان چيز برايت خوب است. هويج براى چشمت، شير براى استخوانت، درس براى آينده ات. كدام بچه اى است كه به خاطر اين حرفها عاشق كلم بروكلى شده باشد و از شكلات بيزار باشد.
اين وعده وعيد ها بدرد آدمهاى ميانسال به بعد مى خورد كه وحشتزده در تلاشند كمى شيب سرازيرى روبرو را كم كنند. بچه ها خيلى زود دستشان مى آيد كه از قرار هر چه واقعا خوب است يا ممنوع است يا محدود است و نتيجه اين مى شود كه بسته به شخصيتشان يا مى شوند آدم بزرگ هاى سرخورده موفقى كه هيچ غلطِ خوبى در زندگى نكرده اند، يا آدم هاى مضطرب بيچاره اى كه بختكِ ترس از لو رفتن، هيچ وقت نگذاشته از يواشكى هايشان لذت ببرند.
بچه ها بايد بين كتاب فيزيك و رمان حق انتخاب داشته باشند. هيچ بچه اى هم نمى ميرد اگر چهار بار هم بجاى غذا بستنى بخورد.
من آنقدر به بزرگترها مشكوك بودم كه اگر چيز خوبى را خودشان پيشنهاد مى دادند فكر مى كردم كاسه اى زير نيم كاسه است. شايد اگر هر روز به من گوشزد كرده بودند كه بجاى درس رمان بخوان برايت خوب است من امروز پروفسور فيزيك نظرى شده بودم و الان بجاى تايپ كردن اين خزعبلات داشتم خودم را براى سخنرانى بعدى ام آماده مى كردم كه حرف هاى بزرگ بزرگ به دنيا بزنم.
ببينيد چطور با زندگى بچه هايتان بازى مى كنيد!؟
هر چيز كه كيف دارد يا خوشمزه است، خودش دارد به شما مى گويد كه هى! درست است! به اين حرفها گوش نكن! من براى تو خوبم!
فقط و فقط يك چيز در دنيا بدمزه است كه گاهى برايمان خوب است و آنهم دارو است.
چيزهايى كه دوست نداريم، اگر بزور خورانده شوند، مثل داروى اشتباه، مثل سم عمل مى كند.


2 comments:

  1. مدتیست که اینها را فهمیده ام اما پسرم نوزده ساله شده ..هنوز هم بطور جدی معتقد است که در دنیا همه ی مفیدها بد مزه هستند و مضرها معمولا دوست داشتنی
    حالاها فکر می کنن حق با اوست .

    ReplyDelete
  2. مدتیست که اینها را فهمیده ام اما پسرم نوزده ساله شده ..هنوز هم بطور جدی معتقد است که در دنیا همه ی مفیدها بد مزه هستند و مضرها معمولا دوست داشتنی
    حالاها فکر می کنن حق با اوست .

    ReplyDelete